83 Trylogia Akademii Jedi 03 WĹadcy Mocy Anderson Poul

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

cj� i zanikła, Sivron stwierdził, �e rebeliancka flota gromadzi si�, by
odlecie� z rejonu Otchłani.
Ci�ko westchn�ł.
Mo�e powinniSmy zwoła� kolejne zebranie i przedyskutowa�,
co dalej robi� powiedział.
Panie dyrektorze odezwał si� kapitan szturmowców, zrywaj�c
si� na równe nogi. Nasz reaktor został właSnie prowizorycznie na-
prawiony. PoSwi�ciłem dziewi�ciu doskonale wyszkolonych ludzi, by
przywróci� sprawnoS� superlaserowi. Uwa�am, �e powinniSmy go
u�y�! Flota Rebeliantów przygotowuje si� do ucieczki. Odlec�, je�eli
szybko im nie przeszkodzimy. Wiem, �e to nietypowa procedura, pa-
nie dyrektorze, ale nie mamy czasu na zebrania i dyskusje.
Sivron popatrzył na twarze pozostałych kierowników, nagle czu-
j�c si� doS� niepewnie. Nie lubił, by ktokolwiek zmuszał go do szyb-
kiego podejmowania decyzji. Gdyby nie zastanowił si� nad wszyst-
kimi konsekwencjami, mogłoby wydarzy� si� zbyt wiele nieprzewi-
dzianych rzeczy. Czuł jednak, �e tym razem kapitan ma racj�.
No dobrze, a zatem post�pujemy zgodnie z tymczasow� proce-
dur� alarmow� powiedział. Ale decyzj� podejmujemy wspólnie.
281
Czy powinniSmy u�y� superlasera przeciwko statkom floty Rebe-
liantów? Doxin, niech pan głosuje pierwszy.
Zgadzam si� odparł gruby i bardzo niski kierownik działu
urz�dze� du�ej mocy.
Tol Sivron obrócił głow� w kierunku kobiety, której twarz przy-
pominała ostrze topora.
Golanda?
Dobrze byłoby, gdybySmy przetrzepali im skór�.
Yemm?
Devaronianin kiwn�ł głow�, a jego rogi zakołysały si� w dół
i w gór�.
W raportach b�dzie wygl�dało o wiele lepiej, je�eli podejmie-
my decyzj� jednomySlnie.
Sivron na chwil� si� zamySlił.
Poniewa� Wermyna ju� nie ma z nami, oddaj� głos zamiast niego.
Ja tak�e zgadzam si� ze wszystkimi. W ten sposób podj�liSmy decyzj�
bez jednego głosu sprzeciwu. Zadamy cios siłom Rebeliantów. Kiw-
n�ł głow� w stron� Yemma. Prosz� podkreSli� to w swoim raporcie.
Panie dyrektorze wtr�cił si� znów kapitan szturmowców.
Rebeliancka flota odlatuje! Jedna z korwet ju� znika w chmurach
gazów otaczaj�cych Otchła�!
Kapitanie, jest pan taki niecierpliwy! warkn�ł Sivron. Czy
nie widzi pan, �e właSnie przegłosowaliSmy uchwał�? Teraz musi-
my przyst�pi� do jej realizacji. Prosz� wzi�� si� w garS� i wybra�
jakiS cel.
Zamrugał powiekami niewielkich oczu i zauwa�ył jedn� z kore-
lia�skich korwet, wisz�c� nieruchomo w przestworzach.
Co powie pan na t�? zapytał. Wygl�da na ci�ko uszkodzo-
n� albo zostawion� jako przyn�ta. To mi si� nie podoba... A poza
tym stanowi nieruchomy cel. B�dziemy mogli go wykorzysta� do
wzorcowania naszych urz�dze� celowniczych. Pami�ta pan, ostat-
nio nie trafił pan w planet�.
Jak pan sobie �yczy, panie dyrektorze.
Kapitan odwrócił si� i zacz�ł wydawa� rozkazy szturmowcom
pełni�cym słu�b� w pomieszczeniu artylerzystów stacji.
Proponuj�, �ebySmy do strzału wykorzystali tylko połow� ener-
gii, panie dyrektorze odezwał si� Doxin, zaj�ty przegl�daniem do-
kumentacji technicznej na ekranie monitora. Jego łysa głowa pokryła
si� znów fałdami. Nawet przy u�yciu zmniejszonej mocy superlaser
Gwiazdy Rmierci a� nadto wystarczy do zniszczenia pojedynczego
282
gwiezdnego statku. W ten sposób b�dzie mo�na ponownie strzeli�,
nie wyczerpuj�c zbyt szybko zasobów energii. Nie b�dzie pan musiał
tak długo czeka� na mo�liwoS� oddania nast�pnego strzału.
Doskonały pomysł, panie kierowniku ucieszył si� Sivron.
Bardzo chciałbym móc strzeli� kilka razy z rz�du.
ArtylerzySci, pochyleni nad pulpitami kontrolnych konsolet, z du��
wpraw� przebierali palcami po jasno oSwietlonych ró�nobarwnych
segmentach i przeł�cznikach, usiłuj�c nakierowa� celowniczy krzy�
na korwet�, której los był właSciwie przes�dzony.
W aparaturze, zainstalowanej w pomieszczeniu, odezwał si� nie-
cierpliwy głos Tola Sivrona.
Pospieszcie si� i strzelajcie! Chcemy odda� drugi strzał do tych
statków, zanim wszystkie zd�� odlecie� z Otchłani.
Współpracuj�c ze sob�, artylerzySci zdołali w ko�cu ustawi� ce-
lownik superlasera i szarpn�li za dxwigni�, uwalniaj�c cz�S� olbrzy-
miej energii rdzenia reaktora.
Ogniskuj�cymi rurami popłyn�ły szerokie strumienie Smiercio-
noSnego Swiatła. Skupione w centralnej soczewce, wystrzeliły
w przestworza jak złowieszcza lanca, po czym trafiły w sam Srodek
kadłuba.
Unieruchomiona korelia�ska korweta stanowiła cel o tak małych
rozmiarach, �e pochłon�ła tylko niewielk� cz�S� niszcz�cej mocy.
Strumie� Swiatła przeszył ognist� chmur� szcz�tków i poszybował
dalej, w kierunku wiruj�cych chmur gazów.
Znakomicie! zachwycił si� Sivron. Widzicie, co mo�na osi�-
gn��, je�eli post�puje si� zgodnie z właSciwymi procedurami? Teraz
wexcie na cel fregat�. To ten du�y statek. Chc� widzie�, jak eksploduje.
Nagle tu� obok celowniczego iluminatora przemkn�ł niewielki,
kanciasty Swietlny okruch. Wydawał si� drobny niczym komar... ale
z ka�d� chwil� stawał si� coraz wi�kszy. Zbli�ał si�, a jego kadłub
połyskiwał, odbijaj�c blask roz�arzonych gazów. Male�ki statek
otworzył ogie� ze Smiesznie nieskutecznych laserów do prototypu
Gwiazdy Rmierci.
A to co? zapytał Tol Sivron, nie wierz�c własnym oczom.
Poka�cie mi go dokładniej.
Golanda powi�kszyła obraz na ekranie i j�kn�ła. Jej zniekształ-
cona twarz sprawiała wra�enie gotowej do rozłupania planety na
kawałki.
Wydaje mi si�, �e to jeden z naszych wynalazków, panie dyrek-
torze rzekła. Zapewne sam pan go rozpoznaje.
283
Tol Sivron spojrzał na mały statek, przypominaj�cy okruch krysz-
tału, i poczuł dziwne Swierzbienie w głowoogonach. OczywiScie, �e
go pami�tał. Nie tylko roboczy model, który kiedyS ogl�dał, ale tak-
�e raporty z post�pów bada�. Przypominał sobie równie� wyniki
komputerowych symulacji, które w czasie wielu lat pracy nad wy-
nalazkiem przedstawiała mu jego konstruktorka, Qwi Xux.
Pogromca Sło�c odezwał si� zdumiony. Ale przecie� to jest
nasza bro�!
Toroidalna antena generatora rezonansowych torped, umieszczo-
na na długim, cienkim wsporniku w dolnej cz�Sci kadłuba, zaczyna-
ła pulsowa� plazmowym ogniem.
Chc� mie� ł�cznoS� z tym statkiem oSwiadczył Tol Sivron.
Chc� rozmawia� z pilotem, kimkolwiek jest. Halo, halo? Przywłasz-
czyłeS sobie coS, co stanowi własnoS� Laboratorium Otchłani. ��-
dam, �ebyS natychmiast przekazał to w r�ce upowa�nionych funk-
cjonariuszy Imperium.
Skrzy�ował r�ce na piersi i czekał na odpowiedx.
Pilot Pogromcy Sło�c w odpowiedzi wystrzelił jedn� z rezonan-
sowych torped ku Gwiexdzie Rmierci.
Kyp czuł fal� uniesienia, kiedy, ignoruj�c pompatyczne ��danie admi-
nistratora nie istniej�cego Laboratorium Otchłani, uruchamiał dxwigni�
spustow� superbroni. Przygl�dał si�, jak niesamowita energia rezonanso-
wej torpedy ka�e jej oderwa� si� od spodu kadłuba i zagł�bi� w labirynt
nadbudówek i wsporników w samym sercu prototypu Gwiazdy Rmierci.
Rezonansowy pocisk zamieniał w par� elementy konstrukcji, ja-
kie napotykał na drodze. W ko�cu uderzył w główny wspornik szkie-
letu i przekształcił go w chmur� roz�arzonego metalu.
Energia, wyzwolona przez torped�, zapocz�tkowała niewielk�
reakcj� ła�cuchow�. Rozszczepiane j�dra atomów przekazywały
energi� s�siednim, tak �e zasi�g zniszcze� stawał si� coraz wi�kszy.
Kolejne dxwigary zamieniały si� w par�, a w szkielecie konstrukcji
pojawiła si� wyrwa, która z ka�d� chwil� si� powi�kszała.
Uniesienie Kypa jednak szybko min�ło, kiedy reakcja ła�cucho-
wa zacz�ła przebiega� coraz wolniej, a w ko�cu zupełnie ustała. Kon-
strukcja prototypu Gwiazdy Rmierci miała zbyt mał� mas�, �eby re-
akcja mogła sama si� podtrzymywa�.
Kyp unicestwił całkiem spor� cz�S� konstrukcji noSnej bojowej sta-
cji, ale zasi�g zniszcze� ograniczył si� do jednego sektora. Za mało.
284
Ponownie przesłał energi� do transmitera rezonansowych torped
i przygotował si� do kolejnego strzału. Gdyby to okazało si� ko- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki