[ Pobierz całość w formacie PDF ]
strachem wycofali siÄ™.
74
Przybycie Wespazjana (wiosna 67 r.) do Tyru mieszkańcy
syryjskiej Dekapolis oskarżają Justusa Józef odsyła w sprawie
dalszej historii do swojej Wojny żydowskiej"
Niedługo po tym przybył do Tyru Wespazjan, a wraz z nim król Agryp-
pa. Wtedy mieszkańcy miasta poczęli wznosić przeciwko królowi obelżywe
okrzyki, mieniąc go wrogiem Tyru i Rzymian. Jego bowiem dowódca Fi-
lip233 mówili wydał zdradziecko z rozkazu Agryppy pałac królewski
i stacjonujące w Jerozolimie zastępy rzymskie. Usłyszawszy to Wespazjan
skarcił Tyryjczyków za znieważenie męża, który jest królem, a także przyja-
cielem Rzymu. Królowi natomiast poradził wysłać Filipa do Rzymu, aby od-
powiedział za swoje postępki przed Neronem. Zatem wysłano Filipa, lecz
ten, nie mogąc stanąć przed obliczem Nerona, gdyż zastał go w rozpaczli-
wym położeniu z powodu wybuchu zamieszek i wojny domowej, powrócił
do króla. Kiedy Wespazjan przybył do Ptolemaidy, przedniejsi mężowie sy-
ryjscy Dekapolis głośno wyrzekali na Justusa z Tyberiady, oskarżając go
o spalenie ich wsi. Tedy Wespazjan oddał go w ręce króla, aby karę wymie-
rzyli mu poddani królestwa. Wszelako król kazał go, bez wiedzy Wespazja-
na, jedynie wtrącić do więzienia, jak o tym opowiedzieliśmy wyżej234. Nato-
miast Sefforyjczycy, którzy wyszli na spotkanie Wespazjana i powitali go,
otrzymali załogę pod dowództwem Placidusa235. Z wojskiem tym wkroczyli
w głąb kraju...236 a ja postępowałem za nimi, aż do przybycia Wespazjana
do Galilei. O tym zaś, w jakich okolicznościach jego przybycie nastąpiło237,
jak on wydał mi pierwszą bitwę koło wsi Garis238, jak wycofałem się stamtąd
do Jotapaty, jakimi czynami zabłysnąłem w czasie jej oblężenia, jak wzięto
mnie żywcem, uwięziono i potem uwolniono i o wszystkim, czego dokona-
łem w czasie wojny żydowskiej i oblężenia Jerozolimy, opowiedziałem do-
kładnie w księgach swojej Wojny żydowskiej". Wydaje mi się jednak rze-
czą konieczną podać teraz jeszcze to, czego w życiu dokonałem, a o czym
nie napisałem poprzednio w Wojnie żydowskiej".
75
Uwięzienie i uwolnienie Józefa po wzięciu Jotapaty życzliwy
stosunek cesarzy do niego jego wstawiennictwo u cesarza za
rodakami po zdobyciu Jerozolimy
Otóż kiedy nastąpił kres oblężenia Jotapaty, a ja dostałem się w ręce
Rzymian, trzymano mnie pod strażą, lecz traktowano z największą troskli-
wością, gdyż Wespazjan w rozmaity sposób okazywał mi szacunek239. Na
jego też rozkaz poślubiłem pewną dziewczynę spośród branek wziętych
z Cezarei i stamtąd pochodzącą. Nie długo jednak pozostawała ze mną, po-
nieważ zmarła240, kiedy po odzyskaniu wolności241 udałem się z Wespazja-
nem w drogę do Aleksandrii. Tam zaś pojąłem za żonę inną kobietę. Wysła-
ny stamtąd, aby towarzyszyć Tytusowi podczas oblężenia Jerozolimy,
niejeden raz znalazłem się w niebezpieczeństwie życia, gdyż %7łydzi pałając
żądzą zemsty242 pragnęli dostać mnie w swe ręce, a znów Rzymianie, ilekroć
doznawali niepowodzeń, podejrzewali, że spotkało ich to z powodu mojej
zdrady i ustawicznie wykrzykiwali przed cesarzem, domagajÄ…c siÄ™ ukarania
mnie za to, że rzekomo ich także zdradziłem. Jednakowoż Cezar Tytus, dob-
rze zdając sobie sprawę ze zmienności losów wojny, milczeniem ostudzał
gniewne wystąpienia żołnierzy.
Kiedy zaś zdobyto szturmem Jerozolimę, Cezar Tytus wiele razy nakła-
niał mnie, abym zabrał z ruin ojczystego miasta wszystko, co zechcę. Zapew-
niał mnie bowiem, że daje mi na to pozwolenie. Ale z chwilą, gdy upadło
moje ojczyste miasto, nie było już dla mnie nic tak cennego, co mógłbym
jeszcze zabrać i przechowywać na pocieszenie w swoich nieszczęściach,
więc zwróciłem się do Tytusa z prośbą o uwolnienie pewnej liczby jeńców.
Otrzymałem także dzięki łaskawości Tytusa [zbiór]...243 ksiąg świętych.
Niedługo potem wstawiłem się za swoim bratem i pięćdziesięcioma
przyjaciółmi i nie doznałem zawodu. Za pozwoleniem Tytusa wstąpiłem tak-
że do świątyni, gdzie uwięziono mnóstwo pojmanych kobiet i dzieci, i uwol-
niłem wszystkich moich przyjaciół i krewnych, których mogłem rozpoznać
w liczbie stu dziewięćdziesięciu osób i przywróciłem ich dawnemu losowi244
bez żadnego okupu. Kiedy zaś Cezar Tytus wysłał mnie z Cerealiuszem245
i tysiącem jezdzców do pewnej wsi o nazwie Tekoa246 w celu zbadania, czy
miejsce to jest stosowne do rozbicia warownego obozu, zobaczyłem w po-
wrotnej drodze wielu jeńców rozpiętych na krzyżach, a wśród nich rozpozna-
łem trzech moich znajomych. Ze ściśniętym sercem i ze łzami w oczach
przyszedÅ‚em z tÄ… wiadomoÅ›ciÄ… do Tytusa. Ów zaÅ› natychmiast rozkazaÅ‚ zdjąć
ich z krzyży i otoczyć jak najstaranniejszą opieką. Dwóch z nich zmarło
w czasie leczenia, trzeci zaś ostał się przy życiu.
76
Józef otrzymuje ziemię, mieszkanie w Rzymie i obywatelstwo
rzymskie zawistni %7Å‚ydzi spiskujÄ… przeciw niemu jego stosunki
rodzinne przychylność dworu cesarskiego
Kiedy Tytus położył kres zaburzeniom w Judei, przewidując, że ziemia,
którą posiadałem w Jerozolimie, będzie dla mnie bezużyteczna, gdyż miał
[ Pobierz całość w formacie PDF ]