Tarjei Vesaas Palac lodowy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Ty nie jesteś Unn? spyta� nieznajomy pochmurniejąc.
W g�osie jego brzmia� zawód, lecz musia�a odpowiedzieć:
Nie, ja jestem Siss.
Silne ramiona puści� ją tak gwa� że zatoczy� się i uderzy� o pień. Ch� powiedzia� ze
y townie, a a opak
z�ością:
Przesta�abyś się w�óczyć tutaj! Każdy może pomyśleć, że to ty.
Ja muszę tu być. Ja ją znam. Znam Unn.
Ach, tak zauważy��agodniej.
Ona nie gniewa�a się na niego.
Uderzy�aś się?
Ani trochę.
Ja nie chcia�em... ale widzia�em, że się uderzy�aś.
Odrobina radości w smutku.
Ale skoro jesteś dziewczynką podobną do tej, którą usi� znalezć, nie powinnaś tu chodzić i
ujemy
zwodzić w ten sposób ludzi. Nie dla zabawy jesteśmy tutaj. Musisz wracać do domu natychmiast stwierdzi�
i niewiele brakowa�o, by się znowu nasroży�.
Siss buntowa� się. Nie wolno odzywać się do niej jak do natrętnego dzieciaka, którego chce się
a
odpędzić. Toteż bez zastanowienia powiedzia�a:
Tylko ja jedna znam Unn. Spędzi�yśmy razem wczorajszy wieczór.
Czy to go uderzy�o? Nie. Pyta� adnie i jakby niechętnie:
bez�
Czy wiesz coś wobec tego?
Spojrza�a na niego. Między nimi by�a latarnia, toteż wyraznie widzieli swoje oczy. On spuści� wzrok i
odszed�.
Siss mia� poża� bezmyślnie wypowiedzianych s� Nastrój by� pe� podniecenia. Raz dwa
a ować ów. en
zosta� ana w sieć, którą sama zastawi�a. Szybko jak ogień rozprzestrzeni�a się wiadomość, że ma�a
a uwik�
Siss coś wie.
Każda minuta by� cenna. Toteż wkrótce silna d� chwyci�a jej rękę. Ale to nie by� ów nieznajomy
a oń
ch� z okrąg� oczami, o mi� wyrazie, lecz znajomy mężczyzna o twarzy jakby rzezbionej w
opak ymi ym
kamieniu. Teraz w nocy by� a i przerażona, nic więcej.
a stęża�
Czy to ty jesteś, Siss? Pójdziesz ze mną.
Siss zdrętwia�a.
Dokąd?
Do domu. Nie możesz uganiać tutaj. Ale jest i druga sprawa powiedzia� przyprawiając Siss o
drżenie.
Ręka by�a twarda, musia�a iść z nim.
Ojciec mi pozwoli�, wy o tym nic nie wiecie powiedzia�a zadziornie. A ja nie jestem zmęczona.
Ale teraz chodz. Chcą z tobą trochę pogadać.
"O, nie!" pomyśla�a.
Mężczyzna zwolni� chwyt, kiedy podeszli do dwóch innych, których ona zna�a również. Pochodzili z
najbliższej okolicy. Od razu zgad�a, co to znaczy.
29
Wiecie, gdzie jest tatuś? spyta�a, by umocnić swoją pozycję wobec nich.
Na pewno niedaleko stąd. Tymczasem pos� Siss. Powiedzia� że coś wiesz o Unn.
uchaj, aś,
Powiedzia�aś także, że spędzi�aś z nią wczorajszy wieczór.
Tak, to prawda. By�am u niej w domu jakiś czas.
O czym Unn mówi�a?
Oooo...
Co ty wiesz o Unn?
W świetle pochodni trzy pary oczu wpatrywa� się w Siss. Byli to zwykli dobrzy sąsiedzi. Teraz
y
przerażeni i nieugięci jak g�azy.
Siss nie odpowiedzia�a.
Musisz odpowiedzieć. To może przesądzić o życiu Unn.
Nie! zawo� a drżąca Siss.
a�
Powiedzia�aś, że wiesz coś o Unn, prawda?
Ona tego nie mówi�a! Nic o tym nie wspomina�a.
O czym?
%7łe chce gdzieś iść.
Unn mog�a powiedzieć coś, co nam pomoże w poszukiwaniach.
Nie, to nie pomoże.
Co Unn ci opowiada�a?
Nic.
Czy nie rozumiesz, że to poważna sprawa? Nie pytamy, żeby cię dręczyć, pytamy, żeby znalezć Unn.
Powiedzia�aś, że...
Ot, tak tylko plot�am!
Nie wierzę. Widzę to po tobie, że coś wiesz. Co mówi�a Unn?
Nie mogę powiedzieć.
Dlaczego?
Bo to nie by�o tak, ona tego nie powiedzia�a! I nie mówi� owa, że chce się gdzieś schować.
a ani s�
Dobrze, dobrze, ale przecież...
Dajcie mi spokój! krzyknę�a.
Wzdrygnęli się i przerwali. Okrzyk Siss brzmia� niepokojąco.
Idz więc do domu, Siss. Jesteś zupe�nie wykończona.
Myślę, że twoja matka czeka w domu.
Nie jestem zmęczona. Pozwolili mi brać udzia� w poszukiwaniach. Ja muszę tu być.
Musisz?
Tak, jestem pewna.
Nie mamy czasu do stracenia. Szkoda, że nie chcia�aś nic powiedzieć. To mog�o nam pomóc.
"Nie pomog�oby" pomyśla�a. Zostawili ją i odeszli.
Czu�a dziwną pustkę w g�owie. Do domu wiod�a prosta droga, ale ona musia�a być z nimi ca� noc.
ą
Przekrada�a się, jak poprzednio, niedaleko od świate� ale w mroku, który ją kry� Znowu ją zatrzymano. Inny
, .
mężczyzna. Nie dziwi� się jej obecności, by� na to zbyt przejęty.
Ty jesteś Siss, muszę cię o coś zapytać: czy Unn chcia�a pójść zobaczyć wodospad, jak sądzisz?
Nie wiem.
Czy wycieczka do pa� a przewidziana dla ca� y?
acu by� ej szko�
Tak, by�a.
Unn nie wspomina�a, że chce tam pójść sama? Czy chodzi�a sama, nie wiesz?
Tego nie mówi�a.
Te pytania nie by�y tak natrętne, mężczyzna by�bardzo ostrożny, ale wszystko ma swoje granice, Siss
niewiele już mog�a wytrzymać, toteż rozp� a się gorzko i gwa�townie pośród śnieżnej zamieci.
aka�
Ojoj! zawo� mężczyzna. Tego naprawdę nie chcia�em.
a�
Czy pójdziecie tam? wykrztusi�a Siss.
30
Musimy, to pewne. Skoro by�a mowa o tym w szkole. Może Unn obmyśli�a sobie, że tam pójdzie, i
gdzieś się zab� a. Będziemy szli wzd�uż rzeki poczynając od jeziora.
ąka�
Tak, ale...
Dziękuję za pomoc, Siss. Czy nie lepiej, żebyś posz�a teraz do domu?
Nie, chcę iść ze wszystkimi do rzeki!
Och, nie. Lepiej pogadaj o tym z ojcem, zdaje mi się, że widzę go tam.
Tak, to by� jej ojciec. Podniecony i nieczu�y jak tamci wszyscy.
Chcę z wami iść. Powiedzia�eś, że mogę.
Teraz już nie.
Jestem tak samo silna jak wy, mogę iść! powiedzia� ośno do przejętej, zdenerwowanej gromady i
a g�
czu�a, jak ca� o się spręży�o.
e jej cia�
Na pewno ma dosyć si�y zauważy� ktoś, komu podoba�a się jej zadziorność i podniecenie.
Siss w tej chwili wygląda�a tak, że ojciec nie śmia� jej się sprzeciwić.
Tak, może i prawda, że wytrzymasz. Muszę gdzieś wstąpić i zadzwonić do twojej matki, która czeka
na nas.
Liczna gromada ruszy�a w ciemną noc ku rzece. I dalej, w dó� uż jej brzegów. Rozproszyli się, lecz
, wzd�
utrzymywali ścis�y kontakt. Znieg pada�teraz mniej gęsty, choć ciągle muska�twarze i trudno by�o posuwać
się naprzód w g�ębokich zaspach. Siss tego nie odczuwa� a pe�
a, by� na świeżej energii.
Niemal każdy mia�latarnię. Ogromna wędrująca plama świat�a, chybotliwa i mrugająca, pe� a poprzez
z�
wzgórza i cyple w drodze do wodospadu. Dziwny to by�widok i dziwnie by�o iść w tej gromadzie. Siss by�a
pe�na świeżej odwagi.
Z daleka, wśród nocy, jezioro wygląda�o niby bia�a pustynia. Lód by�mocny jak ska�a a więc tu nic się
nie sta�o. Nie wyobrażali zaś sobie, że mog�a przejść na drugą stronę opustosza�ego lodowiska.
Brnęli więc naprzód. Siss trzyma�a się w pobliżu ojca, skoro już uzyska�a zezwolenie.
Doszli do początku rzeki. Oświetlali bieżącą ciemną wodę, cichutko wymykającą się spod lodu i dalej
p�ynącą bezszelestnie. Mężczyzni z przejęciem wpatrywali się w czarną wodę, robi�a ponure wrażenie. Nie
widzieli tutaj piękna. Gdzieś dalej by� wodospad, niedos�yszalny w zgie� osów.
ku g�
Potok p� g�
yną� ęboki i cichy. Gromada rozdzieli�a się na oba brzegi.
Znieżyca nagle się wzmog� a o szk� a, t� a świat� a prawdziwą udręką.
a, siek� a latarni, topnia� umi� o, by�
Jakiś m� ch� zbyt nerwowy i podniecony tym wszystkim, wyszczerzy� bia� zęby na dokuczliwą
ody opak, e
zawieruchę i krzykną�:
Stójcie!
Natychmiast stanęli. Skupili się, jakby kto rozpru�worek z nowinami. Ch�opak wzdrygną� się, poczu�się
niedobrze i rozejrza� się pośpiesznie, czy ktoś tego nie zauważy�. Nie.
Dopiero kiedy śnieg przesta� kurzyć, pociemnia�o i ludzie dostrzegli, jak wspania�a i cicha by�a ta noc.
Siss sta�a nad bezszelestnym strumieniem poza zrębem lodu. Ta g�ębia może ukryć, wessać i unieść
wszystko. Lepiej nie myśleć o tym.
Ruszyli w dó� brzegami rzeki, polem i pagórkami. Teren się obniża�, rzeka odzyska� os.
a g� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki